این شعرها که حاصلِ آشفته‌حالی است
محصولِ حسِ غربتِ آغوشِ خالی است
عمری دچارِ “چرخشِ وضعی” شدم ولی
اصلا مدارِ گردشِ من، “انتقالی” است
کِی ایده‌آل‌های دلم واقعی شود…
وقتی که واقعیتِ من ایده‌آلی است!
در روبروی آینه می‌ترسم از خودم
ترسی که اوجِ واکنشِ انفعالی است
دیکتاتورم که دور تو را میله می‌کشم!
هرچند خُلق و خویِ دلم لیبرالی است
پیری، چقدر حسِ اذیت کننده‌ای‌ست
وقتی که فکر و ذکرِ دلت خردسالی است
دستورِ این مذاکره فرقی نکرده است
با اینکه گفتگوی من و دل خیالی است
کِی ترسد از عواقبِ دیوانگی و عشق
آن شاعری که یکسره حالی‌به‌حالی است
.
.
عمریست در هوای کسی پرسه می‌زنم…
احساس می‌کنم که دلش این حوالی است.
🎼 شعر: #علی حاجیلاری 🎼 خط: #سیده حمیده آیت‌اللهی
