“ما در پیاله عکسِ رخِ یار دیدهایم”
شفافتر از آنچه که هر بار دیدهایم
در جامِ باده، سایهی خورشید را، ولی
بر روی چهرِ آیِنه، زنگار دیدهایم
ما ردِ بوسههای گِلآلودِ ماه را
بر جایِ پایِ حضرتِ دلدار دیدهایم
تعبیر میشود به وصالِ مبارکت
خوابی که ما به دیدهی بیدار دیدهایم
ما را هوای شادی دیدارِ روی توست
از بسکه غم به سینه تلنبار دیدهایم
هر قدر گشتهایم در این وادیِ جنون
نقشِ تو را به چرخشِ پرگار دیدهایم
هرجا که رفتهایم و به هرکس که سر زدیم
عکس تو را به کوچه و بازار دیدهایم
چون انعکاسِ نور در اعماقِ ظلمت است
نقشی که از تو بر در و دیوار دیدهایم
گفتی نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
آری ز عشق، معجزه بسیار دیدهایم.
🎼 شعر: #علی حاجیلاری* 🎼 خط: #سیده حمیده آیتاللهی